“Elke leeftijd moet zijn speelgoed hebben”
Fontenelle
Of ik voor mijn moederdag (wij vieren dat 15 augustus) geen nieuw fototoestel wilde, vroeg mijn man me weken geleden. Natuurlijk wilde ik dat! Oké, misschien kwam die vraag niet helemaal onverwacht nadat ik al weken had laten horen dat mijn toestel niet kon wat ik wilde dat het kon etc… Een beetje sturen in de goede richting noem ik dat maar soit. Na wat wikken en wegen (en ondersteuning van mensen die er wat meer van kennen dan ik) is het een Nikon geworden. Een Coolpix P100 waar ik zeer tevreden van ben. Hij is het perfecte compromis tussen een compact toestel en een reflex. Ik ben er zelfs zo blij mee dat hij mijn banner mag sieren.
Er staan een boel onbekende knopjes en functies op dus veel oefenen om hem helemaal onder de knie te krijgen is de boodschap. Vóór november moet dat zeker lukken. Dan moet ik namelijk fungeren als fotograaf op een trouwpartij. Ben er nu al zenuwachtig voor! Eer het zover is zal er nog een hoop research voor mijn ogen en door mijn handen passeren ook denk ik. De kinderen en kleinkinderen zullen vast en zeker eerste proefkonijnen willen zijn voor een testreportage. Alle andere konijnen die ook interesse hebben mailen me maar!
Op onze laatste vakantie heb ik trouwens onverwachts (en halvelings ook stiekem want achter de rug van de fotograaf) al een beetje kunnen oefenen. Toen we door Troyes wandelden zag ik plots in een zijstraat een opportuniteit van jewelste. Op het einde van het straatje was een fotograaf bezig met een reportage van een pas gehuwd koppeltje. Tja, wij ernaartoe natuurlijk. Een paar fotokes kan geen kwaad toch, dacht ik bij mezelf en met de zoom die ik nu heb moest ik daarvoor niet te dicht naderen dus dat moest wel lukken. Aan het gezicht van de bruid te zien die me in de gaten had was dat helemáál geen erg. Het geluk straalde van haar af en dat wilde ze duidelijk met de hele wereld delen. Het moest allemaal nogal snel gebeuren maar ik was toch redelijk tevreden met het resultaat.
