Over crocoonen, creatief met kringloopkoopjes en ufo’s…

Waar iemand normaal op 1 of 2 avonden een sjaal gehaakt krijgt, doe ik er weken over. Mijn handen en schouder (ja, ja, ook die gebruik je bij het haken) willen niet altijd (lang) mee. Doseren is dus de boodschap. Sinds een paar maanden, nadat het fysiek weer danig mis dreigde te lopen, kan ik me daar ook aan houden (meestal). Dochter heeft ondertussen geleerd om geduld te hebben.

In het verleden gebeurde het meermaals dat ik als een positivo aan een project begon, gewoon omdat ik het héél graag wilde, maar dat het een brug te ver bleek. Zo kwam ik met een paar UnFinishedObjects te zitten. Van de nood een deugd maken, ‘t is een schoon gezegde, was uiteindelijk een must.

Dat was verleden jaar o.a. het geval met het crochet along deken. Goed begonnen, dat wel, maar een paar weken later gaf mijn rechtse schouder en arm het op om nog te bewegen. In het begin dacht ik het deken alsnog te kunnen afwerken, ooit. Niettes.  Het deken in wording werd onlangs een sjaalkraag voor dochter. Het had net de kleuren die ze nodig had bij haar nieuwe winterjas. ‘k Moest enkel de korte zijden aan elkaar naaien. Gezellig crocoonen met een kopje thee en wat Oreo koekjes aan de keukentafel. Tegelijk pimpte ik een muts/baret en sjaal die ik voor kleine Linke had gemaakt met een roze parel en haakte een lint aan haar nieuwe witte wanten. Ook voor haar kon er uiteindelijk nog een sjaalkraagje af. Wit, een verlengde vaste * als steek, met een valse sluiting. Niet in een cirkel gehaakt maar net zoals een gewone sjaal. Dan naaide ik de uiteinden vast met een overlap en gaf het een roze bloemenknop als versiering.

Er ligt nog een tweede versie (in Pip Studio kleuren en veel kleiner van formaat) van het crochet along deken te wachten op een nieuwe bestemming. Tips welkom!

Creatief met kringloopkoopjes:

Als ik in de kringwinkel wol tegenkom kan ik het niet laten om die mee te nemen. Zo ook trouwens wat knopen en ander naai- en haakgerei betreft. Als er een bestelling van dochter binnenloopt en kan ik er daarom meestal meteen aan beginnen.

Zo haakte ik de voorbije weken aan een sjaal voor 3,5 jarige Poppe. Het moest een groene zijn. No problemo, ‘k had per toeval (?) net 3 bollen gevonden in de kringwinkel. Ik maakte er een slang van. Het moet niet altijd een dino zijn hé. 90 cm lang, 14 cm breed, in een verlengde vaste.  Aan het einde toe versmal je tot 4 à 3 steken. De tong is gehaakt in rode katoen. De eerste 30 cm van de sjaal is dubbel geplooid en vastgezet voor het maken van een sleuf. Aan de binnenzijde ervan borduurde ik, in dezelfde rode katoen als de tong, zijn naam. Twee blauwe knopen (jep uit de kringwinkel) erop voor de ogen…

Nog zo’n UFO was een wit vestje voor mijn kleinste meid in een nogal moeilijk patroon. Iets waar je absoluut je gedachten moet bijhouden. Dunne wol, fijne haaknaald,… je kan al raden dat mijn handen dat niet al te lang konden uithouden. Toen ik aan de armsgaten kwam bleek er iets niet te kloppen met het aantal steken. Een deel weer lostrekken, en tot waar dan, en opnieuw beginnen? Ik zag het niet meteen zitten. Het bleef dus liggen.

Toen ik het bij het opruimen van mijn knutselkast weer in handen kreeg zag ik opeens het licht!  Gewoon omdraaien hé Nana. Onderkant wordt bovenkant, een wit knoopje links, een wit knoopje rechts en je hebt een mooie en frivole sjaalkraag met sierrand voor je kleine meid. Alles voor geen geld want materiaal uit de kringwinkel…

Het patroon (0 tot 7 jaar) is nogal  ingewikkeld om over te typen maar ik stuur met plezier een kopie van de uitleg per mail als je de kraag ook wil maken.  De werkwijze voor een verlengde vaste gebruikt in de twee andere kindersjalen is als volgt: * Haak het eerste stadium van een gewone vaste (insteken, omslag, doorhalen) zodat u twee lussen op de haaknaald heeft. Maak een omslag en haal de draad door de eerste lus op de naald, zodat er twee lussen achterblijven op de naald. Maak een omslag en haal de draad door de twee lussen op de naald om de steek te voltooien.