Mijn grootvader was duivenmelker en moest dus regelmatig op café, den duivenbond, om zijn duiven binnen te doen voor de wekelijkse vluchten naar Quievrain etc. Ook al dronk hij geen alcohol, blijven plakken deed hij elke keer. Den ene tournée na den andere fruitsap en water drinken is niet vol te houden en daarom vroeg hij regelmatig naar ‘een stuk chocolat’. Ze opeten liet hij meestal aan mijn broer en mij over. Ik herinner me ook nog dat we het zilverpapier van de chocolade spaarden voor de arme negertjes. Ook het bruine doorschijnende velletje hielden we opzij maar om welke reden weet ik niet meer. Elke week kwam de zus van mijn grootmoeder en haar dochter kaarten en Elixir d’Anvers drinken. Bij het naar huis gaan namen ze niet alleen hun gewonnen centjes mee naar huis maar ook onze verzameling papiertjes. Ondertussen weet ik wel het ‘waarom’ van dat zilverpapier maar niet van dat bruine en als kind stond ik er al helemaal niet bij stil. Enig idee?
