Ik weet nog goed waar we ons allereerste glas wijn dronken in de Provence. Chez Nanou in L’Isle sur la Sorgue bestaat ondertussen niet meer maar er zijn her en der zoveel betere adresjes voor in de plaats gekomen. We ontdekken elke keer weer én meer. Ook onderweg naar en van. Veggie en heel soms ook vegan.
In Frankrijk horen ze het meestal in Keulen donderen hoor als je vegan vraagt. Ze weten dikwijls niet eens dat ze het ongewild op de kaart hebben staan. Goed voor mij dan hé. Je moet natuurlijk wel een mondje Frans spreken om te kunnen nagaan welke ingrediënten ze gebruikt hebben.
Verleden jaar heb ik bijna altijd zelf gekookt of aten we in het dorp (Eygalières). Daar weten we waar het goed toeven is. Sous les Micocouliers is een restaurant waar je ons regelmatig kan tegenkomen. Er staat altijd een vegetarische optie op de kaart en ze passen andere gerechten met plezier voor je aan als je dat wil. Zeer lekker, mooi en culinair gedresseerde borden en vriendelijke bediening. Je zit er heerlijk buiten in de schaduw van enkele grote bomen. Wat moet je nog meer hebben.
We gaan ook eten bij Gilles, een Italiaans restaurant waar altijd meerdere veggie gerechten op de kaart staan. Ook zij laten zonder problemen het vlees weg uit een gerecht als je dat vraagt. Wij kiezen graag voor het dakterras waar je de zon ’s avonds ziet ondergaan achter het pannendak van de overburen. Gilles heeft geen website maar je kan wel wat beoordelingen lezen op Tripadvisor. Je vindt ze op de Place Marcel Bonein, het belangrijkste kruispunt in Eygalières.
Aan dat kruispunt kan je ons twee (soms met onze vrienden of kinderen) tegen aperitieftijd trouwens ook passeren. Dan zitten we met een Ricard op het terras van ons stamcafé, Le Progrès.
Heb jij een vast stamcafé als je op vakantie bent?
Heerlijk die vakantie herinneringen. Wij fietsen veel in Frankrijk en wanneer we overdag ergens, tijdens zo’n tochtje , een leuk restaurant zien gaan we er ‘s-avonds eten. Vaak heel verrassend.
De onverwachte zijn idd soms de beste. Als je niet alles eet is dat helaas vrijwel onmogelijk en moet je vooraf toch wat opzoekwerk verrichten.
Heerlijk, ik waan me Frankrijk met aangename temperaturen. Wij gaan vaak naar Noorwegen, daar ga je niet zo snel naar een cafeetje of restaurant, alles is drie keer zo duur als hier en ik vind het hier al niet goedkoop. Maar als we in Ovre Eidfjord zijn gaan we wel altijd naar het Pannenkoekenrestaurant van een naar Noorwegen geëmigreerd Nederlands stel. De Noren zelf weten onze pannenkoek inmiddels ook zeer te waarderen. Zij kennen dat niet. Als we in de kop van Groningen zijn is restaurantschip Het Appeltje altijd een must. Altijd iets bijzonders en lekkers op de kaart.
Tof als je leuke adresjes weet te spotten hé.
Binnen een klein weekje vertrek ik voor enkele dagen naar Zuid Frankrijk. Door jouw verhaal heb ik al helemaal zin in!
🙂 Genieten maar dan!
Laat de zomer maar komen, onze vaste stek is in een chiringuito aan het strand.
Nu begin ik nog meer te verlangen naar de zomer in Frankrijk. Wij zitten in een omgeving die niet zo toeristisch is dus minder aanbod van restaurants. Meestal gaan wij uit eten in een dichtbij gelegen stadje, St. Pierreville, waar drie goede restaurants zijn.
Oh, moet ik onthouden. Onze dochter gaat elk jaar naar de Ardeche op vakantie. Misschien heeft ze wat aan deze tip. Bedankt.
Mmm, ik krijg gelijk zin in vakantie :-). Eten in het buitenland met warm weer en inderdaad mooi in de schaduw :-). Ik hou er ook wel van om op vakantie regelmatig bij hetzelfde restaurant te eten als het goed bevalt :-).