Er zijn zo van die dingen die je doet zonder te weten waarom. Ja, en zonder te weten wanneer je ermee begon ook, denk ik deze morgen als het me voor ‘t eerst echt opvalt.
‘s Morgens, na het nodige plamuur- en ander oplapwerk, kijk ik vóór ik de badkamer verlaat namelijk altijd effe in de spiegel en lach dan tegen mezelf. De ene keer is die lach al guller en gemeender dan de andere maar ik doe het echt elke dag. Zo, en noem me nu maar een onnozel wicht *wink*.
ps: Oh yeah, na wat googelen blijkt dat ik niet de enige ben die het doet. Oef.
