Vandaag weer voor de eerste keer achter mijn pcke gekropen. (neem dit nog even letterlijk) Het was me het weekje wel geweest, amai. Gelukkig bestaan er sterke pillen die de pijn toch zowat een beetje uit je lijf blazen. Net even mijn reacties gelezen en hier en daar wat gaan piepen en de vaste blogs al vluchtig bekeken. Hoe meer tekst hoe vluchtiger moet ik toegeven. Ik zag dat ik ondertussen een stokje kreeg van Ninne (die trouwens zondag jarig was). Achter de schermen, dat is maar een kleintje, dus hier een kiekje van hoe mijn werkplek er vanmorgen uitzag.
Ik wil wel zo eerlijk zijn om te zeggen dat dit hoekje niet zo leeg en opgeruimd is/blijft als ik volop aan ’t schrijven en zoeken en prutsen ben. Een stokje moet je doorgeven dus doe ik dat ook maar…. aan Beo, Klaverke en Breydel.
