Mijn agenda is al weken vrij leeg (ik heb weer voor een tijd mijn lesje geleerd) en dus was er ruimte voor een
bezoek aan een blogmaatje. Ik kon niet wachten om haar persoonlijk te feliciteren. Ze is namelijk zwanger. Een
tweetal weken verschil zit er tussen haar zwangerschap en die van schoondochter. Eind maart/begin april ga ik van de ene kraamkliniek naar de andere mogen lopen. Niet dat ik dat erg vind hoor.
Zij en ik spreken met regelmaat af, bellen mailen, sms’en… Ook al is ze een stuk(je) jonger dan ik, het klikte vanaf het eerste moment. Twee aparte levens, twee toch iets of wat aparte generaties (o wat ben ik oud ;-)) en toch zoveel gemeen en elkaar zoveel te vertellen. Het verbaast ons keer op keer. Het verbaast me sowieso nog altijd dat je via een blog echt vrienden kan maken. Ik heb toch al wel wat bloggers ontmoet en met de meeste heb ik buiten de blogs om nog regelmatig contact. Het zijn stuk voor stuk mensen geworden die ik een warm hart toedraag. Weet je, bloggers zijn gewoon een ras apart.
