Ofte Baarle Hertog – Baarle Nassau hadden we uitgekozen als bestemming voor onze fotoshoot.
Wat eten, drinken, babbelen, winkeltjes kijken, massa’s foto’s maken tijdens de grenzenwandeling,… het was veel te vlug voorbij. (Mijn hond dacht er het zijne van. Die moest hoognodig als ik terug thuis kwam en ging als een speer de tuin in.) Dat Jeannine geen al te beste relatie heeft met Sinte Pieter is maar weer eens bewezen op ons tripje gisteren. We vertrokken met regen en we gingen naar huis met regen. Na de lunch trok de lucht open en een groot deel van onze wandeling konden we droog houden (lees: zonder regen). Wachtte dat smeerlapke (ja zeg sorry hé Sinte Pieter) gewoon tot ze in de loop van de namiddag haar paraplu in de auto had achtergelaten om de grijze wolken weer op ons af te sturen. Zeikende nat waren we, ja. Nu, we hebben het niet aan ons hart laten komen daar in dat smokkelgat. Met het ene been in Nederland en het andere in België, het had wel iets. Alleen spijtig dat bijna alles daar
gesloten was, en dat dan nog op marktdag zeg. Niet normaal. Maar ach, je hebt maar één goed adreske nodig om gesteld te zijn hé. Met een vers stroopwafeltje op de markt, vleeskroketjes met brood en een glaasje bier in een gezellig eetcafé (het fototoestel niet
ver uit de buurt), koffie met room en een stukje taart in een klein koffiehuis om wat na te praten namen wij, simpele Belgjes, genoegen. En niks moeten smokkelen zenne, ’t was allemaal op.
