Het was al een tijdje bezig en het is een beetje mijn eigen schuld. Te veel willen is nooit goed zeker als je in je binnenste weet dat je lichaam niet kan volgen. Ik moest de drukte van de laatste tijd al even bekopen met een gezondheid die niet mee wilde maar het ging van kwaad naar erger. Ik ga niet in detail treden maar geloof me dat het geen pretje is om een chronische ziekte te hebben.
Twee weken rust in het buitenland deden goed maar waren niet genoeg. De extra medicatie heeft wat geholpen maar nog niet goed genoeg. Al de hele week probeer ik mijn dagelijkse routine terug te vinden. Zonder resultaat. Mijn dagen kabbelen samen met de gesteldheid van mijn zieke lijf. Internet vergroot mijn wereld en daar ben ik meestal blij om maar de laatste weken lijkt het me allemaal veel te druk. Daarom vertoef ik nog even in stilte.
