Schuddend met het doosje kwam de postbediende weer naar het loket. ‘Breekbaar staat er op’, zegt ze al lachend. Ik lach mee…
Groen! ‘Ik denk dat het gebroken is’, is haar (totaal overbodige) volgende zin. ‘Ik denk het ook ja’, antwoord ik. Het pakje (een troostprijs die ik gewonnen had bij Danjel’s poppen blog) rammelt en ik merk dat één kant ervan helemaal ingedeukt is. Als ik het thuis openmaak zie ik dat een deel van de inhoud inderdaad kapot is. Voor het kopje komt alle hulp te laat. Daniëlle had er nochtans veel werk in gestoken om het mooi te verpakken. Ach, scherven brengen geluk, toch!?
Ik vind een extra ritje naar de kringloopwinkel trouwens nooit erg (uiteraard), zoek en vind een nieuwe thuis voor het mooie schattige popje… een wit porseleinen (Royal Rose) kopje met gouden rand…
Oepsie, lijkt ze wel te denken, wat geschrokken van haar turbulent tripje. 🙂 Ik ben in elk geval super blij met haar. Nogmaals dank, Daniëlle!
Jij weet daar wel raad op he?<br />
Jammer! Maar wat een mooi popje!
spijtig van dat kopje, maar je hebt het mooi opgelost en wat een cute popke!