Een dik jaar geleden tikte ik in de kringwinkel een relaxzetel op de kop. Een echt bomma-geval, donker glanzend hout, bloemenstofke. Prijs? 6 euro. Dat is bijna gratis en voor niks. De ene kant stond een beetje korter dan de andere. Of leek het alleen maar zo? Scheef of niet, stabiel was het zeker. En cute.
Oorspronkelijk zou het na behandeling in het huis van zoon terechtkomen maar hij zag niet meteen hoe dat ouderwets geval in zijn interieur zou passen. Dom hé, hij zou toch al beter moeten weten. Erg vond ik het niet want ik was ondertussen helemaal zelf verliefd geworden op dat schattig ding. Een plaats had ik er in gedachten ook al voor. De kinderhoek kon nog een (voor)leeszetel gebruiken.
Zo stond het in de kringwinkel…
Het hoeft niet altijd veel werk te vragen of geld te kosten om er wat van te maken. Het hout kreeg twee lagen Annie Sloan grijze krijtverf die ik over had van een kast die ik eerder schilderde.
Er zat hier een daar wat grijs in de stof dus die paste er voorlopig nog wel bij. Zodoende had ik tijd om te zoeken naar wat ik in gedachten had; een grote witte kussensloop (70 cent), óók een bommageval trouwens. Je kent ze wel, die met geborduurde randen.
Het zeteltje is weer helemaal up to date en staat perfect op zijn plaats in de speelhoek.
Vaste verblijfplaats van een ander kringloopkoopje van lang geleden, de teddybeer. Door één van de kleindochters beertje éénoog gedoopt. Waarom hij een oog kwijt is? Daar zit de hond des huizes voor iets tussen. De deugniet. Het mag al eens een keer wat anders zijn zal hij gedacht hebben.
Oh ja, zoon is nu heel jaloers. Momenteel heeft hij er op zijn appartement (gelukkig?) geen plaats voor maar als hij ooit terug in een groter huis woont mag het gerust mee verhuizen zei hij. Daar moet ik toch eens over nadenken hoor.
Hihihi ja hij moest toch wel beter weten dat moederlief er weer wat moois van kon maken. Maar voor nu kan hij goed dienst doen als voorleeszetel!
Zetel, wat een mooi woord.
Hahaha, ja Vlaams is een leuke taal hé. 😉
Wow, extreme make-over, goed gelukt, is mooi geworden!
Thx!
Wat een talent heb jij om in een oude stoffige Kringloopzetel mogelijkheden te zien tot modernisering! Ik zou aan die zetel – vrees ik – straal voorbij gelopen zijn. Maar wat een prachtstuk heb jij ervan gemaakt, zeg! Zo’n eigen voorleeszetel … ja dat zou ik ook wel zien zitten en al zeker als hij zo mooi zou zijn als die van jou!
Hihihi, gewoon ogen goed openhouden tijdens het kringwinkelen. 😉
Dat heb je goed gedaan, mooi! En wat is een mooiere bestemming dan voorleesstoel?!
Mooi geworden!
Al moet ik eerlijk zeggen dat ik hem zelf in de originele staat (misschien met een ander kussen, dat wel) in mijn huis gezet zou hebben. Ach ja, smaken verschillen 😉
Mocht het hout niet zo glanzend geweest zijn had ik hem misschien niet geschilderd. Ik heb een hekel aan schuren. En ja, smaken verschillen. Gelukkig.
Wat een mooie stoel! Ja zoon had inderdaad beter moeten weten 🙂
Met heel weinig geld omgetoverd tot een mooi geheel, knap gedaan.
knap gedaan!
Meer dan een geslaagde metamorfose, schoon. Ik zou hem niet meer verhuizen.
Fijne week,
Martine
Nee denk het ook niet. 😀
Wauw wat mooi!
Wat een koopje heb je gedaan bij de kringloop. Waar krijg je nog zoveel plezier voor €6 euro ?!
Inderdaad. 🙂
Het is een prachtige voorlees-zetel geworden.
Wat is-ie leuk geworden, zeg. Je moet het ook maar net zien. En dat lukt jou dus!