Renoveren in coronatijden…

Renoveren in coronatijden, het is een uitdaging. Onze wc was bijna klaar toen de lockdown van kracht ging. Bijna alle andere renovatiewerken werden uitgesteld. Niet leuk maar het was niet anders.

Een toilet is een kleine ruimte maar er was toch een week werk aan hoor. Veel valt er eigenlijk niet over te vertellen. Het toilet was nog half in jaren 90 stijl, inclusief plafond in plastiek latjes. We kozen, vooral om praktische redenen, een hangtoilet en lieten een vals plafond in gyproc steken. Onder de handenwasser wilde ik absoluut een houten blad.

De tegels had ik al sinds verleden jaar in huis. Toen ik ze in de winkel zag was ik meteen verkocht. Savoia Domus Sabbia, 20 op 20 cm.

Zie hier de voor en na…

De muurdecoratie kocht ik op de markt in Eygalières. Het mandje en de twee witte stenen cactussen vond ik verleden jaar bij kringwinkel Opnieuw & Co.

De garagepoort, het nieuwe slaapkamerraam en tuinscherm konden geplaatst worden tijdens de lockdown omdat afstand bewaren bij die werken geen enkel probleem was. Daarbovenop werd voor alle zekerheid meer dan ooit handen gewassen en te pas en te onpas werd overal alles ontsmet met Dettol.

Ondertussen schiet het met de rest ook weer goed op, met alle gevolgen van dien. Het lijkt hier wel een huishouden van Jan Steen. Onze leefruimte is voor de komende weken namelijk gereduceerd naar een goede 6m².

Behalve onze slaapkamers, die eerder voller staan (een kapblok naast het bed is eens wat anders), is heel het huis leeg. Onze ene garage is stockruimte, net als onze veranda en tweede garage die ook dienst doet als “noodkeuken”, al is dat laatste een heel groot woord. De tweede ijskast die normaal fungeert als drankkoeler herbergt nu het beetje eten dat we in huis hebben. Verder kunnen we er met de waterkoker koffie maken. Geen oven, geen vuur,… eten was nog nooit zo saai. Alle dagen brood. We zouden eventueel op restaurant kunnen want ze mogen sinds maandag weer open maar daar voelen wij ons (nog) niet goed bij. Voorlopig hebben wij er (nog) geen behoefte aan.

Tijdens de lockdown werd er door onszelf heel hard gewerkt. Tja, vrienden en familie vragen om te helpen ging niet hé. Echt Do It Yourself dus. Eerst pakten we de tuin aan. Alle uitgestelde klussen werden afgewerkt. Door de coronaperikelen hadden we er ruim de tijd voor. Eigenlijk een beetje een geluk bij een ongeluk. Ik weet niet hoe we het anders voor elkaar gekregen zouden hebben! Vooral het opruimen van de garage was een noodzaak. Er moest goed nagedacht worden over wat van de inboedel waar kon weggezet worden en wat er zeker nog binnen handbereik moest blijven.

Nadien moesten de meubels eraan geloven. Sommige werden geschuurd en/of herschilderd, andere kregen een totaal nieuwe look, zoals de oude buffetkast die ik ooit in de kringwinkel kocht en die nu werd omgetoverd tot keukeneiland. Het resultaat laat ik nog niet zien. Als de keuken klaar is mag het in een aparte blogpost, zo fier en blij ben ik ermee. Een glimp…

2 klokken die niet meer in het nieuwe concept zouden passen kregen een make-over. Of ze ook daadwerkelijk een plaats zullen krijgen in het nieuwe interieur heb ik nog niet beslist.

Het grootste deel van onze inboedel werd ingepakt en her en der weggezet, net als de meeste meubels. Het leek wel de grote verhuis. Een laatste grote klus was het behang van de muren in living en gang afsteken, toch wel een week werk.

Vanaf dan namen de vakmannen het terug over. Het hoogrendementsglas werd geplaatst, de meeste klapramen werden vaste ramen, de voordeur werd geluchtgomd (en dat sloeg dik tegen want onze deur is deels vermassacreerd, daarover later meer), 2 binnendeuren werden aangepast om te worden voorzien van glas, het dak werd ontmost, elektrische rolluiken werden geplaatst, van de rechthoekige keukentafel werd een vierkante gemaakt en dan kwam het meest belangrijke… de keuken werd ontmanteld en twee binnenmuren sneuvelden. Zo werd de keuken op slag een stuk groter en ontstond er een grote(re) doorgang naar de woonkamer.

Ik ben werfleider van dienst en tot hier toe verloopt alles volgens planning. Helemaal in mijn element voel ik me. Eindelijk brengt mijn studie bouwkundig tekenen wat op. Mocht ik geen plan kunnen lezen zou er toch het één en ander zijn misgelopen. Hier en daar moet ik bijsturen omdat er tussen de werkmannen onderling niet zo duidelijk gecommuniceerd werd of er niet gewerkt wordt volgens de laatste nieuwe plans. Al bij al verloopt alles vrij vlot.

Het is een stoffig en lawaaierig gedoe maar dat gaat snel vergeten zijn als alles klaar is. Nog een week of 3. Ik kan bijna niet wachten! En dan… dan begint het écht leuke werk… decoreren en indien nodig op strooptocht gaan langs de kringwinkels. Op dat vlak heb ik me tot hier toe kunnen bedwingen. Er komt hier zoveel vreemd volk over de vloer dat ik niet de drang heb om me buiten ook nog eens onder de mensen te begeven. Voorlopig blijf ik dus nog een paar weken braafjes thuis. En superviseer.