Toen zoon apart ging wonen na zijn scheiding heb ik de inrichting gedaan. Het was zo’n beetje loftstijl, een dakappartement eigenlijk mooi open tot in de nok met een groot terras aan. Veel regels waren er niet: low budget, met zwart, liefst beetje strak. Oh en of hij al gezegd had dat het low budget moest zijn? Niet omdat het niks mocht kosten maar vooral omdat interieur voor hem niet zo heel belangrijk is. Dat was ook de reden waarom moeder het mocht doen denk ik.
Een uitdaging, en wat een leuke! Het kleurenpalet werd grijs, zwart, wit en heel donker oranje. Veel spullen gevonden in de kringwinkel natuurlijk maar ook veel zelfgemaakt. Een mooie vintage kast die nog op de jongenskamer in het ouderlijke huis van manlief stond kreeg een laag zwarte beits en werd de basis. Sierkussens werden gemaakt in een stof waarin alle kleuren van het interieur zaten, gecombineerd met een mooi oranje stof dat ik kocht in een Marokkaanse stoffenwinkel op de Turnhoutsebaan in Antwerpen. Het kinderzeteltje uit de kringwinkel kreeg dan weer een nieuwe overtrek uit stof die ik lang geleden kocht op de zondagmarkt in Rijsel.Toevallig (?) kwam ik in de kringwinkel een vintage tafel met zes stoelen tegen. ‘k Moest er zelfs niks aan doen want de originele versie vond ik gewoon de max! Ideaal! Het werd echt een mix van originele tweedehandse vintage en nieuwe stukken…
Maar kijk, de laatste dagen zitten we wéér volop in een verhuis. Nee niet ikke en ook mijn blog niet deze keer. Onze zoon gaat samenwonen met zijn nieuwe vriendin. In een huis, een paar dorpen verder dan waar hij nu woont. Zij laat Rotterdam deels achter. Ze komt in België wonen maar blijft voorlopig ginder werken. Haar zoontje blijft tijdelijk ook ginder schoollopen.
Dat is natuurlijk allemaal leuk maar tegelijk een heel gedoe hé, zo twee huishoudens samenbrengen tot één. Haar smaak is landelijk, net zoals de mijne. Zo fijn dat ze daarom haar schoonmoeder wil betrekken bij de inrichting. Daar moest volop voor geshopt worden natuurlijk. Kringwinkel in, kringwinkel uit… op zoek naar bijvoorbeeld een kast voor de eetplaats, een tafeltje hier, kastje daar.
Wat zeker vanuit zijn appartement meegaat naar het huis is de bar die ik voor zoon maakte. Hij zocht een oplossing voor het opbergen van zijn flessen met drank. Ik had daarvoor meteen een idee met houten wijnkistjes. Upcycling die handel! Een ervan maakte ik voorzichtig los, draaide de tekening ondersteboven en nagelde die terug vast. Schroefde er een handvat op en klaar was het deksel. De tweede (middelste) kist kreeg onderaan aan elke hoek een dopje zodat hij niet zou verschuiven op de onderste en wat extra plankjes ter versteviging. De derde en laatste kist kreeg onderaan viel wielen. Et voilà, een low budget bar…
Het is nogal een koppel hoor, zoon en schoondochter. Je zou het niet denken maar soms komt er toch wel eens een cultuurshock aan te pas. Ik zie ze graag bezig volop in discussie over de verschillen tussen Nederland en België. Altijd om te lachen hoor en soms stukken beter dan wat er op televisie is. Gisteren hadden we bijvoorbeeld met z’n allen een meningsverschil over de uitspraak van sommige woorden. Af en toe leggen Nederlanders de klemtoon op een ander stuk in het woord dan wij. Meteen een voedingsbodem tot debat.
Ik zou zo een kader rond jullie willen trekken en een hele avond kijken en luisteren, zei ik gisteren nog. Toen ik hen gadesloeg inspireerden ze me tot volgend gedicht…
Haar woord tegen het zijne,
luid maar niet boos.
Hun liefde knispert hevig
als vuur in een kartonnen doos.
Vonken vliegen in het rond,
ze lacht haar tanden bloot.
Hij hangt aan haar lippen,
glanzend, vol en rood.
De doos is bijna opgebrand,
de passie flakkert fel.
Woorden worden zoenen…
haar gelijk krijgt ze later wel.
© Nana – Tartelette Maison
Klik voor meer eigen gedichten.
Whahaha ik zie het al helemaal voor me de hollanders tegen de belgen. Nou ja eentje tegen de andere, maar zo te lezen ook wel op een hele leuke manier.
Mooi dat je mag mee helpen inrichten naar je eigen smaak en natuurlijk past die wijnkist perfect in een landelijk interieur. En wie weet mag er nog wel meer mee uit zijn appartement alhoewel het boeide hem toch niet zoveel dat interieur 😉 dus mag schoondochter haar stempel er op drukken samen met jou. Het wordt vast prachtig! Geniet van het kringlopen en recyclen/upcyclen. Knuff!
Ohhh, dat gedicht zegt gewoon alles … wat heerlijk, ik heb er spontaan kippenvel van. En zo tof dat ze je mee betrekken bij de inrichting. Je hebt in elk geval al 10/10 van mij voor de vorige inrichting van zoon alleen … en die bar, zo knap gevonden!
toch wel deugddoend dat ze jouw raad (én daad) qua inrichting op prijs stellen.
Kunnen niet alle schoonmoeders zeggen… 😉
mooie woorden!
nog veel inricht plezier!!!
Wat een prachtig gedicht!!!!!! En inrichten kun je ook goed, zeg! Gaaf idee, die bar.
Mogen ze er lang samen van kunnen genieten!
Wat mooi gedaan allemaal!
En nu dan weer overnieuw….;-)
Klinkt wel als een schoondochter waar je mee overweg kan 🙂
Mooi gedicht levert het in ieder geval op!
Een originele bar heb je gemaakt. Nog veel plezier met het inrichten.
Ik wens hen veel geluk samen.
Wat had je zoon zijn loft tof ingericht en dat gaat je nu terug lukken. O en jij mag gewoon alle kringloopwinkels afschuimen. Neen ik ben niet jaloers, echt niet…
Mooi gedicht trouwens.
Grtjs
daniëlle
Wat super om zo een huis te kunnen inrichten. Dat zou ik ook heel graag eens willen doen!
🙂 om het gedicht!
Jij zal je hartje wel hebben kunnen ophalen met dat inrichten en nog een keertje inrichten… de bar is in ieder geval super!
Wens hen veel geluk samen!