Als je nog weet dat Twix eerst Raider heette, niemand ADHD had
maar gewoon lastig was, je met moeders lepel groot bent geworden,
je fietste zonder helm, dat je een draai om je oren kreeg als je stout
was geweest, televisie nog bestond uit Brussel Vlaams 1 en 2, je
cassettebandjes met potloden vooruit gespoeld hebt, met een
casetterecorder paraat zat om een liedje van de radio op te nemen,
op zondag de winkels dicht waren, je niet gevraagd werd tijdens het bellen
“waar ben je?” omdat je geen mobieltje had, de hele dag op straat speelde
en tegen donker thuis moest zijn (als de lantarenpalen aan gingen), de disco
open was van 21 uur tot 2 uur, in een auto hebt gezeten zonder gordels
achterin en zonder airbags, je een 45 of 33 toeren plaat op je platenspeler
legde, het verschil tussen VHS, Video2000 en Betamax kende, een heel
gesneden brood ging kopen voor 30 frank, je in de buurt van het telefoontoestel
moest blijven omdat de hoorn er nog aan vast hing met een kabel, je de
negenoenderd moest bellen als je over dat kabeltje struikelde, als Commodore 64,
V2000 en Atari je wat zegt, je nog een filmrolletje in je fototoestel moest doen en
het moest doordraaien na het maken van een foto, een bromfiets nog
met trappers was, je met een walkman rondliep… zet dit dan op je prikbord om te
bewijzen dat je ondanks alles het gewoon overleefd hebt 🙂 of geen 3 x 7 meer bent :-/
Deze tekst (waar ik zelf nog een even lange versie kan aan toevoegen) circuleert al heel lang op Facebook. Op mijn prikbord heb ik het nooit gezet maar ‘k vond het wel leuk genoeg om eens op de blog te smijten. De goeien ouwen tijd… alles was fak, tijdens ‘t fikfakken riep je twee om te stoppen, en zag je iemand zitten dan vroeg je ‘t aan. De Fixkes weten het goed te verwoorden en brengen toffe herinneringen naar boven.
